مي‌شود.[2] گرزهاي آتشين در بالاي سر جهنميان، آماده است .[1] هيچ راه فراري از آن وجود ندارد.[3] پوست بدن اهل جهنم بر اثر شعله هاي فروزان آتش مدام در حال عوض شدن مي‌باشد. پوست ها مي‌سوزد و ذوب مي‌شود، اما تمام نمي شود و پوست ديگري جاي آن را مي‌گيرد. (كلما نضجت جلودهم بدلناهم جلودا غيرها ليذوقوا العذاب )[4] "در آن آتش هرچه پوستشان بريان گردد، پوست هاي ديگري بر جايش نهيم تا عذاب را بچشند." اهل جهنم مدام در عذاب هستند و كيفر مي‌شوند و درد جانكاهي همواره آنان را آزار مي‌دهد. (لا يموت فيها و لا يحيي).[5] در گردن جهنميان غل و به دست هايشان زنجير بسته است .[6] جهنميان همواره در حسرت و افسوس به سر مي‌برند كه چرا از فرصت زندگي دنيا استفاده نكردند. آرزو مي‌كنند كه اي كاش در دنيا دوستان خوبي داشتند و در صراط مستقيم حركت كرده بودند.

به راستي آيا ارزش دارد كه براي چند صباح زودگذر دنيا، از خدا غافل شويم و به بندگان خدا ستم روا داريم ؟ تكاليف الهي و انساني خود را انجام ندهيم و به چنان خواري و ذلت گرفتار آييم ؟ آيات فراواني در قرآن و سخنان زيادي از پيامبر خدا6 و معصومين (ع) درباره عالم آخرت و عذابهاي سخت آن وجود دارد. بي گمان اين همه پيام از جانب خدا و هشدارهاي انبيا و اوصياي الهي، براي بيدارباش است . انسان نبايد در استفاده از مواهب دنيايي آن چنان افراط كند كه تكاليفش را فراموش نمايد و آخرتش را در زير شعاع متاع دنيوي قرار دهد. استفاده از لذات دنيوي نبايد به حدي باشد كه عذاب اخروي در پي داشته باشد. عقل و منطق حكم مي‌كند كه به اين همه هشدارها اهميت بدهيم و آنها را جدي بگيريم . اين هشدارها نه براي گريز دادن از دنيا و مواهب آن است، بلكه براي ايجاد اعتدال در رفتار و ايجاد موازنه در تمايل به دنيا و حيات اخروي است .

---