درخت خرما مي‌كاشت، آبكشي مي‌كرد به طوري كه دستهايش ورم مي‌كرد و پولي را كه از آن به دست مي‌آورد در راه خدا صدقه مي‌داد. عبادت حضرت هم مشهور و معروف است، ابن ابي الحديد مي‌گويد:[1] در جنگ صفين در "ليلة الهرير" كه سخت ترين حمله شروع شد و همواره از اطراف تير مي‌باريد، حضرت در حالي كه جنگ مي‌كرد يكدفعه يك فرش چرمي در آنجا پهن كردند و مشغول عبادت و نماز شب شدند، پس از انجام عبادت در حالي كه تير مي‌باريد مشغول جنگ گرديدند.

سياست حضرت علي (ع)

آنگاه مي‌گويد: و اما در سياست، آن حضرت سياستمداري بود كه مي‌دانست چه بايد بكند، منتها خود حضرت مي‌فرمايد: من اهل آن سياستهايي كه در آن دروغ و تقلب و مانند آن باشد نيستم، و مي‌فرمود: "لولا الدين و التقي لكنت أدهي العرب"[2] اگر دين و تقوي نبود از همه عرب سياستم زيادتر بود; يعني اگر مانعي از جهت دين و تقوي نبود، من از همه بهتر بلد بودم سياستهاي شيطاني را اعمال كنم .

پيامبر6 مربي حضرت علي (ع)

كمالاتي كه حضرت علي (ع) داشته بيشتر معلول اين است كه تربيت شده پيغمبراكرم 6 است، حضرت امير(ع) در خطبه قاصعه (خطبه 192) موقعيت خود را با پيغمبر ذكر مي‌كند و مي‌فرمايد:

"قد علمتم موضعي من رسول الله 6 بالقرابة القريبة و المنزلة الخصيصة" يعني شما موقعيت مرا با پيغمبر مي‌دانيد كه من چقدر نزديك بودم به پيغمبر

---