يك قسمت از آب را براي آنها بگذاريد تا آنها هم از آب استفاده كنند.

و اما "جهاد في سبيل الله" كه ديگر معلوم است . در جنگ بدر كه اولين جنگ پيغمبراكرم 6 است و هفتاد تن از مشركين كشته شدند، نيمي از آنان را حضرت امير(ع) به تنهايي كشت و نيم ديگر را مردم و ملائكة الله كه به كمك آمده بودند.[1] و همين طور در جنگهاي ديگر.

فصاحت و بلاغت حضرت علي (ع)

و اما فصاحت و بلاغت حضرت علي (ع)، در اين باره ابن ابي الحديد مي‌گويد: همه كساني كه سخنورند در مقابل كلمات حضرت علي (ع) زانو زده اند. همچنين وي مي‌گويد: راجع به كلام حضرت امير(ع) گفته شده است كه : "دون كلام الخالق و فوق كلام المخلوق"[2] يعني از كلام خدا پايين تر و از كلام مخلوق بالاتر است . بعد مي‌گويد: حضرت امير(ع) در عين حال كه آدمي بود شجاع و جنگجو و به نظر مي‌آيد كه آدم شجاع و جنگجو معمولا قسي القلب است و اهل خوش و بش نيست، مع ذلك علي (ع) به قدري خوش مجلس بود و با افراد شوخي مي‌كرد كه عمرو بن عاص گفته بود: علي همه كمالات را دارد اما يك آدم شوخ طبعي است، و حضرت امير(ع) در همين نهج البلاغه حمله مي‌كند به عمرو بن عاص راجع به اين مطلب كه گفته بود; علي (ع) در عين حال كه آن شجاعتها و آن جنگ و ستيزها را داشت، وقتي كه با اصحاب مي‌نشست با كمال تواضع صحبت و شوخي مي‌كرد.

زهد، قناعت و پارسايي حضرت علي (ع)

زهد آن حضرت نيز در دنيا معروف است، حتي حضرت امير(ع) كار مي‌كرد و

---