پيدا مي‌شود و همه آن رشته ها پنبه مي‌شود، اين است كه حضرت مي‌فرمايد:

"و حصدوا الثبور"

(و هلاكت را درو كردند.)

جامعه اي كه تخم فساد كشت كرد رشدش هم مي‌دهد، فساد جامعه را مي‌گيرد، و اين جامعه يكدفعه هلاك مي‌شود، عوض مي‌شود; يعني آن جمعيتي كه منشاء اين فساد بودند شكست مي‌خورند، از بين مي‌روند، بني اميه و بني عباس با آن همه قدرتي كه داشتند رفتند و در زباله دان تاريخ ريخته شدند و تاريخ هم به خوبي از آنها ياد نمي كند. مثلي است معروف كه "كل شئ تجاوز عن حده انقلب الي ضده" هر چيزي كه از حد خود تجاوز كند منقلب به ضدش مي‌شود; بنابراين نتيجه كشت فساد، هلاكت و خسران دنيا و آخرت است .

غير قابل قياس بودن ديگران با آل محمد

جمله قبلي تقريبا يك جمله معترضه بود و همان گونه كه عرض كردم سيد رضي قسمت هايي از خطبه را ذكر كرده اند.

حضرت دوباره راجع به فضائل آل پيغمبر صحبت مي‌كنند و مي‌فرمايند:

"لايقاس بآل محمد6 من هذه الامة احد"

(با آل محمد6 از اين امت احدي مقايسه نمي شود.)

يعني هيچ كس در اين امت هرچند عملش زياد و مقامش بالا باشد به آل محمد6 نمي رسد; هيچ يك از علما و دانشمنداني كه در زمان امام باقر و امام صادق (ع) بودند، علمشان به امام باقر و امام صادق نمي رسيده .

"و لايسوي بهم من جرت نعمتهم عليه ابدا"

(و مساوي و همرديف با آل محمد6 نمي شوند كساني كه نعمت آل محمد هميشه بر آنان جاري است .)