اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 520
مردم بوده است . قرآن از مردم زمان پيامبران سابق نقل ميكند كه به پيامبري كه
ادعاي پيامبري ميكرد ميگفتند: (فأتوا بآبائنا ان كنتم صادقين)[1] اگر شما راست
ميگوييد پدران ما را بياوريد، يا (فاءت بآية ان كنت من الصادقين)[2] پس نشانه اي
بياور اگر راست ميگويي .
طلب معجزه از پيامبران ارتكازي بشر بوده است، و اين با مثالي كه گفتند ادعاي
پزشك بودن با پريدن به هوا چه ربطي دارد متفاوت است، تا به حال ديده نشده كه
چنين سؤال و مسأله اي را كسي مطرح كند، بلكه اگر كسي ادعاي پزشك بودن كرد
به او ميگويند اگر راست ميگويي من را معالجه كن . پس كاملا معجزه و ادعاي
پيامبري با هم ارتباط دارند.
بنابراين سومين راه اثبات نبوت آوردن معجزه مدعي نبوت است . به هرحال در
قرآن بيان معجزات از پيامبران بسيار آمده است كه به هيچ وجه قابل انكار و
تأويل هاي نامربوط نيست .