جانب پدر براي شما مي‌آيد كه براي من شهادت خواهد داد، و ما مي‌بينيم كه وقتي حضرت محمد6 آمد به حضرت مسيح (ع) شهادت داد. و مي‌گويد: شما نيز شهادت خواهيد داد. از اينجا معلوم مي‌شود كسي كه مي‌آيد شهادتش غير از شهادتي است كه حواريون نسبت به حضرت عيسي (ع) دادند. آنچه بين خود مسيحيان شايع است اين است كه تسلي دهنده را آن روحي مي‌دانند كه بنا بر نقل باب دوم از كتاب "اعمال رسولان" در روز پنجاهم صعود حضرت عيسي بر حواريون نازل شد. ولي صريح عبارت حضرت عيسي (ع) اين است كه شهادت دهنده و تسلي دهنده غير از حواريون مي‌باشد كه از ابتدا با او بوده اند و آنان نيز شهادت مي‌دهند، و اين عبارت به خوبي بر پيامبر اسلام منطبق مي‌باشد.

نمونه سوم : در آيه 7 از باب 16 انجيل يوحنا از قول حضرت عيسي مي‌گويد:

"و من به شما راست مي‌گويم كه رفتن من براي شما مفيد است، زيرا اگر نروم تسلي دهنده نزد شما نخواهد آمد، اما اگر بروم او را نزد شما مي‌فرستم و چون او آيد جهان را بر گناه و عدالت و داوري ملزم خواهد نمود".

از اينجا معلوم مي‌شود او موجودي است كه با جهان سر و كار دارد و اين غير از آن روحي است كه در روز پنجاهم صعود حضرت عيسي فقط بر حواريون نازل شد، و لحظه اي بود و تمام شد و رفت .

باز در آيه 13 مي‌گويد: "وليكن چون او يعني روح راستي آيد، شما را به جميع راستي هدايت خواهد كرد; زيرا كه از خود تكلم نمي كند، بلكه به آنچه شنيده است سخن خواهد گفت، و از امور آينده به شما خبر خواهد داد، و او مرا جلال خواهد داد; زيرا كه از آنچه آن من است خواهد گرفت و به شما خبر خواهد داد".

پيامبر اسلام بود كه از آينده خبر مي‌داد، و جايي نقل نشده است كه روحي كه در روز پنجاهم صعود يك لحظه بر حواريون نازل شد از آينده خبر مي‌داد.

كلمه "تسلي دهنده" در انجيل هاي فارسي است، در عربي كلمه "معزي" آمده،