درختان باغ بي ممانعت بخور، اما از درخت "معرفت نيك و بد" زنهار نخوري ; زيرا روزي كه از آن خوردي هرآينه خواهي مرد" به اصطلاح گفت : سراغ درخت عقل و تميز نرو. حالا من صحت و سقمش را كار ندارم . و در باب سوم مي‌گويد: "و مار از همه حيوانات صحرا كه خداوند خدا ساخته بود هوشيارتر بود و به زن گفت : آيا خدا حقيقت گفته است كه از همه درختان باغ نخوريد؟ زن به مار گفت : از ميوه درختان باغ مي‌خوريم، لكن از ميوه درختي كه در وسط باغ است خدا گفت از آن نخوريد و آن را لمس مكنيد مبادا بميريد، مار به زن گفت : هرآينه نخواهيد مرد بلكه خدا مي‌داند در روزي كه از آن بخوريد چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نيك و بد خواهيد بود، و چون زن ديد آن درخت براي خوراك نيكوست و به نظر خوش نما و درختي دل پذير و دانش افزا، پس از ميوه اش گرفته بخورد و به شوهر خود نيز داد و او خورد، آنگاه چشمان هر دوي ايشان باز شد و فهميدند كه عريانند، پس برگهاي انجير به هم دوخته سترها براي خويشتن ساختند".

ظاهر قرآن در سوره اعراف اين است كه آنها لباس داشتند و لباسشان ريخت، اما ظاهر تورات اين است كه : "آدم و زنش هر دو برهنه بودند و خجلت نداشتند و بعد از خوردن از آن درخت فهميدند كه عريانند" به هرحال تورات مي‌گويد: "خداوند خدا او را از باغ عدن بيرون كرد تا كار زميني را كه از آن گرفته شده بود بكند".

عمده تفاوتي كه بين تورات و قرآن هست اين است كه در تورات نامي از شيطان نيست و به جاي آن مار ذكر شده است، و از طرفي اين كه ملائكه مأمور شدند براي آدم سجده كنند و شيطان تخلف كرد مطرح نيست، و بهشت را هم تعبير كرده است كه باغي در عدن بوده است .

نكات قابل ذكر ديگري در داستان حضرت آدم (ع)

يكي از مسائل مورد بحث اين است كه اگر شيطان از بهشت رانده شد و آدم