جايش نيست زيرا متكبر بود. مي‌خواهد در دنيا باشد تا روز قيامت به او فرصت مي‌دهند، خدا به شيطان فرمود: (فانك من المنظرين، الي يوم الوقت المعلوم)[1] تو از كساني هستي كه مهلت داري تا وقت معلوم، كه روز قيامت يا مدتي قبل از قيامت است .

از بعضي روايات استفاده مي‌شود كه شيطان مي‌خواهد تا هنگامي كه مردم برانگيخته مي‌شوند وجود داشته باشد و مرگ نداشته باشد.[2]

اسكان حضرت آدم (ع) در بهشت

"ثم اسكن سبحانه آدم (ع) دارا ارغد فيها عيشه"

(سپس ساكن كرد خدايي كه منزه از نقص هاست آدم (ع) را در يك خانه اي كه زندگي در آن با خوشي و فراواني همراه است .)

"و آمن فيها محلته"

(و امن و امان قرار داد خداوند جاي آدم را در آن بهشت .)

يعني محل نزول آدم را جاي امني قرار داده بود، در آنجا ديگر بيماري و گرفتاري و گرسنگي و بدبختي وجود ندارد.

"و حذره ابليس و عداوته"

(و به آدم تذكر داده شد دشمني شيطان و اين كه مواظب باش فريبت ندهد.)

او دشمن توست، و از دشمني شيطان - كه گفته بود: من دشمن آدم هستم، زيرا به واسطه او بدبخت شدم، و مي‌خواهم او را هم بدبخت كنم - او را ترساند، و شيطان آدم و حوا را گول زد، شيطان گفت من از چهار طرف به آنها يورش مي‌برم .

---