همه اين جلوه ها را دارد، همه اين عكسها را دارد. آيا اين كه خدا بر همه اين جلوه ها محيط است كافي نيست تا تو خدا را بيابي ؟ اين همان برهان صديقين است . "آفتاب آمد دليل آفتاب".

اين مرحله بالاتر از مرحله قبل است، در مرحله اول از آيات و نشانه ها بايد خدا را شناخت، اما در اين مرحله مي‌گويد: آيا كافي نيست براي پروردگار تو اين كه او بر همه موجودات شاهد است ؟ (الاانهم في مرية من لقاء ربهم)[1] همانا اينها در ملاقات پروردگارشان در شك و ريب هستند (الاانه بكل شئ محيط) همانا خدا به همه چيز محيط است . خدا صاحب تمام اين جلوه هاست، تو چگونه جلوه ها را مي‌بيني و صاحب آنها را كه بر آنها احاطه دارد نمي بيني ؟

پس صدر آيه شريفه اشاره به سه برهان قبلي است كه از آثار و معلولها به "حق" مي‌رسيديم، ولي ذيل آيه احتمالا اشاره به برهان "صديقين" است كه از خود علت به خودش و به جلوه هايش مي‌رسيم .

---