بسم الله الرحمن الرحيم

خطبه 1 (درس 6)

موضوع بحث ما درسهايي از نهج البلاغه بود; در خطبه اول حضرت امير(ع) مسائل عميق فلسفي را مطرح فرموده اند و ما ناچاريم به اندازه فهم خودمان و با زبان ساده آنها را عنوان كنيم .

تا اينجا رسيديم كه :

"و كمال معرفته التصديق به"

(و شناختن كامل خدا تصديق و گرويدن به اوست .)

كمال شناخت خداوند آن است كه انسان خداوند را بيابد و تصديق به وجود او كند و در درون ذاتش خداوند را با همه خصوصياتش ببيند. گاهي ما مي‌گوييم فلان چيز را مي‌دانيم نه اين كه مي‌شناسيم، شناخت در جايي مطرح مي‌شود كه انسان با يك چيز با تمام مشخصاتش سر و كار داشته باشد و تمام خصوصياتش را به دست آورده باشد.

گفتيم : براي اثبات خدا راههاي مختلفي وجود دارد، متكلمين از راه حدوث عالم اثبات وجود خدا مي‌كردند، و فلاسفه طبيعي از راه حركت عالم مثل آن پيرزني كه داستانش را شنيديد، فلاسفه الهي از راه امكان و تقسيم مفهوم اثبات وجود خدا مي‌كردند، بدين صورت كه مي‌گفتند مفهوم يعني صورت ذهني به حسب قسمت عقلي يا