فصل دهم : زنان و زايمان

دخالت مردان در امور زنان

(164) در كارهاي مربوط به زايمان كه مستلزم تماس يا ديدن زنان است فقط زنان مي‌توانند دخالت نمايند; مگر اينكه زن متخصص وجود نداشته باشد، يا مراجعه به او مستلزم عسر و حرج باشد، و يا اينكه پزشك مرد از تخصص بيشتري برخوردار باشد به گونه اي كه عدم مراجعه به او غير عقلايي تلقي شود.

(165) در صورتي كه مرد امور مربوط به زايمان را انجام مي‌دهد حتي الامكان بايد از دستكش استفاده نمايد تا از تماس مستقيم با بدن زن اجتناب شود; ولي اگر استفاده از دستكش ممكن نبود، در تماس با بدن زن به مقدار ضرورت اكتفا نمايد. همچنين تا جايي كه ممكن است از نگاه مستقيم به بدن زن پرهيز نمايد و به حداقل ممكن اكتفا نمايد.

(166) زني كه مي‌خواهد وضع حمل نمايد در صورتي كه شوهر او پزشك متخصص باشد جايز نيست براي وضع حمل به پزشك مرد يا زن ديگر مراجعه نمايد، مگر در مواردي كه پزشكان ديگر از تخصص بالاتري برخوردار باشند كه سلامتي زن و يا كودك به آن نياز دارد و يا اينكه شوهر او از اين كار امتناع ورزد.

(167) زن در اتاق زايمان بايد در معرض ديد نامحرم قرار نداشته باشد; و لازم است از ورود نامحرم جلوگيري شود. مگر كساني كه جواز ورودشان در مواقع ضرورت در مسائل بالا گذشت .

عمل جراحي براي خروج جنين

(168) اگر جنين در رحم مادر بميرد بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند، هرچند ناچار شوند او را قطعه قطعه كنند.