تجويز مرگ

(271) كشتن بيماري كه مبتلا به مرض غيرقابل علاج شده است و از درد رنج مي‌برد، چه با موافقت بيمار يا بستگانش يا بدون اطلاع و موافقت آنها، قتل نفس محسوب مي‌شود و حرام است .

(272) سؤال : تسريع در مرگ بيمار به دو صورت ممكن است انجام شود:

الف : اينكه پزشك يا بستگان بيمار، يا خود او، درمان بيماري را متوقف كنند تا بيماري پيشرفت كند و مرگ بيمار تسريع شود. (اتانازي غيرفعال)

ب : اينكه پزشك چيز خاصي را تجويز كند تا با تزريق يا استعمال آن مرگ بيمار زودتر از معمول فرا رسد. (اتانازي فعال) لطفا حكم شرعي موارد بالا را بيان فرماييد.

جواب : فرض دوم قطعا جايز نيست، و در فرض اول نيز در صورت امكان بايد معالجه شود.

(273) سؤال : شخصي از يك بيماري لاعلاج مانند سرطان رنج مي‌برد و پزشكان هم از معالجه وي نااميد شده اند، حال اگر پزشكي از روي ترحم و دلسوزي از معالجه وي كه منجر به ادامه زندگي شخصي بيمار در مدت كوتاهي مي‌شود خودداري نمايد و بيمار زودتر بميرد، آيا از نظر فقهي و شرعي چنين كاري جرم است يا نه ؟ لطفا به دليل آن اجمالا اشاره كنيد.

جواب : حفظ جان مسلمان تا آنجا كه ممكن باشد واجب است، و ادله وجوب حفظ نفس شامل اين مورد نيز مي‌شود; علاوه بر اين كه در هرحال ممكن است فرجي برسد، زيرا ما از آينده اطلاع كافي نداريم و خداوند بر هر كاري قادر است .

(274) سؤال : گاهي اوقات مطمئن هستيم كه يك بيماري، بيمار را در نهايت خواهد كشت، از طرفي مي‌دانيم كه با يك عمل درماني ممكن است بيمار يا بهبودي نسبي و احتمالي پيدا كند و يا حتي زودتر از موعد از دنيا برود، وظيفه ما در چنين حالتي چيست ؟ اگر با اين كار به تسريع مرگ بيمار كمك كنيم آيا مديون هستيم ؟