كسالتشان در منزل منعقد بود، فرمودند: «در دورانى كه در مدرسه فيضيه طلبه بودم دچار كسالت و بيمارى شدم استادم مرحوم آيت اللّه العظمى آقاى حاج شيخ عبد الكريم حائرى رحمه اللّه شبها براى تدريس، در مدرسه فيضيه حضور مى‌يافتند من كه آن شب از شدت كسالت و تب نمى‌توانستم حركت كنم به رفقا گفتم: مرا ببريد به كلاس درس و با لحاف پشت منبر درس بخوابانيد تا از فيض درس ايشان محروم نمانم.»

آيت اللّه اشتهاردى روزى در درس اخلاقش مى‌فرمود:

روزى آيت اللّه گلپايگانى كه در مدرسه فيضيه درس مى‌گفت بعد از درس با عجله رفتند، و عذرخواهى كرده و فرمودند: «مى‌خواهم به اول درس آيت اللّه بروجردى برسم و اول درس از دستم نرود.»

در آن روزى كه به خاطر بيمارى ايشان درسش در منزل منعقد شده بود: فرموده بودند: «با اينكه الان چنين مبتلا شده‌ام درس را شروع كردم تا نصيحتى باشد براى ديگران كه به مجرد عذر بيمارى يا غير آن درس را تعطيل نكنند زيرا امروز جهان بشريت شديدا نيازمند عالم و مجتهد داناست.»

***