«اهميّت و عزادارى و تبليغ»[1]

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

مطلبى را امروز مى‌خواهم عرض كنم كه يك مقدارى اين مطلب بر عده‌اى مشتبه شده است و بعضى افراد در اين مورد تشكيك مى‌كنند. قبل از عزيمت به درس پاسخ سؤالى را كه از اصفهان آمده بود نوشتم و ارسال كردم اين مطلب مهم اين است كه اشخاصى تشكيك مى‌كنند و مى‌گويند: «به علت اينكه امسال بين اسلام و كفر جنگ برقرار است ديگر روضه‌خوانى معنا ندارد، روضه را ترك كنيد و فقط جبهه‌ها را از نظر نيرو و امكانات مادّى تقويت كنيد، آن هم از وجوهات همين روضه‌خوانيها.» اين كار از جمله القائات وهّابى مآبها و وهّابى مسلكها مى‌باشد كه هر موقع بتوانند درصدد تعطيل كردن و از بين بردن عزادارى سيّد الشهدا بر مى‌آيند.

من در جواب اين سؤال عرض مى‌كنم: آنچه در زمينه توسّل به حضرت سيد الشهدا عليه السّلام داشته‌ايد چه روضه‌خوانى و چه اطعام و نذورات در عاشورا و غير عاشورا، نبايد ترك شود بلكه اميد است در اين مجالس با توسّل به حضرت امام حسين خداوند عنايتى فرموده و اين بلا و شرّ كفّار را از سر سملمين رفع بفرمايد و شرّ كفّار را به خودشان بازگرداند. البته بترسيد از خداوند متعال كه به واسطه همين گفتار باطل و القائات ما را مبتلا كرده باشد، بايد كه متنبّه شويم بلكه خداوند اين شرّ و بلا (را) از سر مسلمين رفع بفرمايد. اين تقريبا مضمون پاسخى بود كه من نوشتم براى سؤال كنندگان، حالا از آقايان روحانيون استدعا مى‌كنم، هر كجا اعزام هستند براى تبليغ حتّى‌

[1]- تاريخ سخنرانى: 13/ 8/ 59.