2- حضرت آيت اللّه شيخ محمد رضا اصفهانى نجفى‌

وى از اعاظم علماء و از نوابغ قرن حاضر بوده و از محضر بزرگانى چون: آخوند خراسانى و سيد محمد كاظم يزدى و شيخ الشريعه اصفهانى و سيد محمد فشاركى بهره جسه بود. و در درس مرحوم فشاركى با آيت اللّه حائرى با هم بوده و رفاقت و صميميت خاصى بين آن دو بود. كتاب «وقاية الاذهان» كه از تأليفات اوست شاهد زنده‌اى بر علميت و حسن بيان ايشان مى‌باشد. ايشان در سال 1346 به قم مهاجرت مى‌كنند و شش ماه در قم بوده و در مدرسه فيضيه تدريس داشته‌اند. در اين مدت آيت اللّه گلپايگانى در درس ايشان شركت مى‌نمود.

3- علامه محقق ميرزاى نائينى قدس سرّه‌

ايشان از بزرگان علماء شيعه و محققين به شمار مى‌روند نام مباركش براى تمام اهل علم آشناست مرحوم آيت اللّه گلپايگانى در هجرت 8 ماهه ايشان به قم در درس ايشان شركت كرده بودند. و به فرمايش خودشان قاعده يد را در محضر وى خوانده بودند. و خاطراتى از اين درس داشتند از آن جمله فرموده بودند كه:

آقاى نائينى خيلى گوششان سنگين بود و بسيار كم مى‌شنيد. آقايانى مانند آقا مير سيد على يثربى و بعضى ديگر اشكال مى‌كردند آقاى نائينى مى‌فرمودند: من نمى‌شنوم شلوغ نكنيد بگذاريد تا مطلب را بگويم. و به آنان كه از نظر هيكل از من قوى‌تر و رشيدتر بودند مى‌فرمودند: ممكن است شما نياز نداشته باشيد اما بگذاريد براى ايشان مطلب روشن شود، و اشاره به من مى‌كردند كه قيافه‌ام ريزتر از ديگران بود. مرجع شيعه در حال خنده فرموده بودند: ايشان (آقاى نائينى) خيال مى‌كردند كه چون هيكل من ريزتر است مطلب را هم ديرتر مى‌فهمم.[1] و شايان ذكر است كه فرموده بودند ما در درس نائينى شركت كرديم و من برترى نائينى را نسبت به شيخ عبد الكريم حائرى احساس نكردم.

[1]- خورشيد آسمان فقاهت، ص 36.