«مصاحبه‌اى با آيت اللّه سيد محسن خرازى»

رحلت مردان بزرگ عالم اسلام ثلمه‌اى ايجاد مى‌كند بر پيكر اسلام كه به اين زودى‌ها اين ثلمه جبران نمى‌پذيرد. مرحوم آيت اللّه العظمى گلپايگانى يك شخصيتى بود كه تمام جنبه‌هاى مختلفى را كه در زعامت و مرجعيت لازم است را به طور كامل داشت محورهاى اساسى مرجعيت و زعامت اسلام در ايشان جمع بود. ما مى‌توانيم اين محورها را خلاصه كنيم در چند امر كه لازم است در مرجعيت، كه اين محورها در آن وجود مبارك جمع بود.

محور اول:

حضور علمى و فقاهت تام. مرجع بايد نسبت به مطالب فقهى زياد كار كرده باشد.

يعنى يك عمرى را بايد صرف مسائل فقهى كرده باشد. مرحوم آيت اللّه العظمى گلپايگانى 98 سال عمر شريفشان بود از اين 98 سال حدود 85 سال مشغول فقه و كتاب و سنت بودند و مى‌دانيم اين مدت طولانى ممتد براى انسان، آنهم انسانى كه از نظر استعداد و حافظه از سطح عالى مردم بالاتر بود چقدر موقعيت بالايى بوجود مى‌آورد. اين محور اول در ايشان بطور كامل وجود داشت كه واقعا مى‌شود گفت كه فقيه بود و مصداق روشنى از براى كلمه فقيه اهل بيت عليهم السّلام بود.

من يادم مى‌آيد كه وقتى با مرحوم آيت اللّه العظمى آقاى حاج سيد احمد خوانسارى صحبت از آقاى گلپايگانى شد ايشان فرمودند: (آيت اللّه العظمى گلپايگانى) «فقيه خوبى است ايشان در فقاهت كاملا واردند.»