چرخش پروانگان ولايت است اثرات مرگش از «دائره اين جهان فراتر رفته و در ماتم وى عرشيان با فرشيان هم‌ناله مى‌شوند.

پس بايد در مرگ وى گفته شود: «يوم على آل الرسول عظيم» يعنى نه تنها در مردم اثر گذاشت و قلوب آنها را داغدار كرد بلكه مصيبتى بود كه حتى بر محمد و آل محمد هم سخت و سنگين بود. آرى در فقدان او و در مصيبت او قامت صبر خميد.

در شامگاه روز پنجشنبه 18 آذر 1372 آن تك سوار عرصه اخلاص؛ و صاحب نفس مطمئنه نداى «ارجعى الى ربك» را لبيك گفت و سوار بر كشتى حسينى شد و به اوج ملكوت پر كشيد و از بسيط خاك به ملكوت پاك پيوست. و با رفتنش امتى را عزادار ساخت. در پى ارتحال آن مرجع بزرگ هاله‌اى از غم و اندوه بيمارستان شهيد رجائى را كه چند روز ميزبان ايشان بود دربرگرفت. و غبار حزن و اندوه بر صورت ارادتمندان نشست.

«انفجار اندوه و ماتم»

در پى انعكاس خبر ارتحال حضرت آيت اللّه العظمى گلپايگانى جهان اسلام، گوئى به يكباره درهم آشفت و سراسر كشور سياهپوش شد. خبر هولناكتر و تكاندهنده‌تر از آن بود كه انبوه بى‌پايان مردم را غافلگير نكند. بزرگمردى از تبار نيكان و حافظان اسلام رخت رحلت بر تن كرده و به ملكوت اعلى پيوسته بود. با اينكه در اعلاميه‌هاى رسمى از مردم درخواست مى‌شد از مراجعه به بيمارستان قلب تهران اجتناب كنند اما مردم نمى‌توانستند ماتمى چنين سترگ را بر خود هموار كنند لذا از همان غروب پنجشنبه به سوى بيمارستان به حركت درآمدند. به‌طورى‌كه خيابانهاى اطراف بيمارستان با ترافيكى سنگين مواجه شد و رفت و آمد خودروها در اين خيابانها تقريبا غير ممكن شد.