«غروب خورشيد مرجعيت»

قال رسول اللّه (ص): اذا مات الفقيه العالم، ثلم فى الاسلام ثلمة لا يسدّها شى.

شخصيت افراد و ارزش واقعى هر كس، وابسته به اثر وجودى او مى‌باشد. هر قدر اثرات وجودى شخص بيشتر، و دائره نفوذ و گسترش اثرش وسيعتر باشد. ارزش معنوى او و تأثير او در جامعه بيشتر خواهد بود. اين حالت در فقدان و پس از مرگ اشخاص بهتر و روشنتر مكشوف و آشكار مى‌شود.

گاهى اثرات وجودى فرد از شهر و كشور تجاوز مى‌كند و پرتو شعاعش در سراسر يك جامعه بزرگ مذهبى يا سياسى و در شؤون فرهنگى و حيات معنوى و روحانى آنها اثر مى‌گذارد. و به جائى مى‌رسد كه محور معنوى قلوب واقع مى‌شود. روى اين جهت در فقدان او شكافى در اجتماع به وجود مى‌آيد. و رخنه‌اى پديدار مى‌شود. كه اثرش به تمام افراد جامعه مى‌رسد و هرچه زمان سپرى مى‌شود آن رخنه‌اى كه از مرگ او حادث شده اثرش محسوستر و آشكارتر مى‌شود. اين رخنه همان ثلمه دينى هست كه «لا يسدّها شى الى يوم القيامة.»

مرجع عظيم القدر شيعه از آن افرادى بود كه مرگش در تمام جامعه اثر گذاشت. و چون مرجعيت قلب طپنده اسلام و مسلمين و مدافع نستوه حرمت ايمان و محور