فصل پنجم‌

مبارزات سياسى‌

«مبارزات سياسى»

مرجع بزرگ شيعه حضرت آيت اللّه العظمى گلپايگانى (قدس اللّه نفسه الزكيه) داراى روحيه ظلم‌ستيزى و مبارزه با فساد بودند، و در مواقع حساس طبيعت كفرستيزى خود را بروز مى‌دادند. قابل توجه است ايشان اين روحيه را از همان دوران نوجوانى داشتند. و به همين جهت زمانى كه در گلپايگان بودند در جلسه‌اى كه بزرگان آنروز داشته‌اند مخالفت خود را با فردى كه آن روز منشاء انحراف در آن نواحى بوده بطور آشكار اظهار مى‌كنند.

و به خاطر همين روحيه ظلم‌ستيزى در اراك علاقه خاصى به مبارز مجاهد مرحوم آيت اللّه آقا نور الدين اراكى داشتند، و على‌رغم آن مرتبه والاى قداست و معنويتى كه داشتند و على‌رغم اينكه غرق در مسائل علمى و تدريس و رسيدگى به مسائل حوزه و ساير نيازهاى جامعه بودند امّا مسائل سياسى جامعه را هم از نظر دور نمى‌داشتند. و در هر مناسبتى با كمال شجاعت و شهامت و بدون هيچ پروائى از پيامدهاى اقدامشان آنچه را تشخيص مى‌دادند. بهترين نمونه‌اش اولين اعلاميه‌هائى بود كه در شروع نهضت صادر نمودند. در صادر كردن اعلاميه‌ها و انجام مجالس سخنرانى و مقابله با دستگاه پيشقدم بودند. و همه به خاطر دارند كه اولين حركتى كه رژيم عليه روحانيت و حوزه شروع كرد جسارتى بود كه به مجلس عزادارى ايشان كه در مدرسه فيضيه تشكيل داده بود انجام داد.