شفاعت وى نزد امام زمان عليه السّلام‌

در زمان حيات آية اللّه گلپايگانى فردى كه از مباركه اصفهان براى پرداخت خمس به دفتر آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدس سرّه آمده بود، گفت: من حاجتى داشتم كه بارها از خدا روا شدن آن را خواسته بودم. شب چهارشنبه‌اى به مسجد جمكران آمدم و خيلى تضرع و التجاء به حضرت كردم، شب جمعه در مباركه، در عالم خواب ديدم كه به مسجد جمكران مشرف شده‌ام. جلو كفشدارى حضرت آيت اللّه گلپايگانى قدس سرّه ايستاده‌اند كه فرمودند: من نايب بر حق حضرت حجت ابن الحسن عليهم السّلام هستم. تو به خاطر گناهى كه انجام دادى، دعايت مستجاب نمى‌شود. من در عالم رؤيا خيلى محزون شدم. آقا چون اين حالت مرا ديدند. دست در جيب مبارك بردند و مبلغ بيست هزار تومان به من دادند و فرمودند: «من حاجت شما را به حضرت عرض مى‌كنم» فرداى آن روز ساعت 10 صبح حاجت من برآورده شد. با اينكه سالها بود دعا مى‌كردم و تا آنوقت به اجابت نرسيده بود.[1]

[1]- عنايات حضرت مهدى، ص 283، به نقل از شيفتگان حضرت مهدى، ج 1/ 126.