«تنديس اخلاص»

در حديث قدسى وارد شده است كه خداوند جل و علا مى‌فرمايد: الاخلاص سرّ من اسرارى استودعه قلب من احبه من عبادى (اخلاص سرى از اسرار من است كه آن را فقط در قلب بندگان محبوبم قرار مى‌دهم.) معظم له هم به حكم آيه شريفه: ان كنتم تحبون اللّه فاتبعونى يحببكم اللّه‌ (اگر خدا را دوست مى‌داريد از من [رسول اكرم‌] تبعيت كنيد كه در اين صورت محبوب خدا مى‌شويد.) محبوب خدا بود و از اين موهبت الهى حظ وافرى داشت. داراى سرّ اخلاص بود، و به مقام اخلاص و يقين رسيده بود. و روى اخلاص خويش مقرب درگاه ايزدى و شيفته او بود.

اخلاص در تمام اعمالش مشهود بود. و تمام كارهايش لوجه اللّه بود. و در طول عمر خويش هر كارى را وظيفه الهى و شرعى خويش مى‌دانست طبق آن عمل مى‌نمود و به مدح و ذم كسى توجه نداشت. درس گفتن ايشان هم به خاطر خدا بود در اينجا چند قضيه كه حاكى از نهايت اخلاص ايشان است نقل مى‌شود:

آقا فرموده بودند: در ايامى كه مشغول تدريس درس خارج بودم، زمان فراغتى نداشتم، روزى يك طلبه‌اى آمد سراغ من و گفت كه من مدتى است دنبال استاد معالم مى‌گردم ولى پيدا نمى‌كنم از شما مى‌خواهم كه معالم را براى من تدريس كنيد. من هم بين دو درس خارج نيم ساعت تا 20 دقيقه براى ايشان قرار دادم كه براى ايشان معالم تدريس كنم و ايشان نيز دنبال پيدا كردن استاد باشد و وقتش تلف نشود. اين مطلب‌