مسئله 2582- اگر در بين سالى كه اعلان ميكند مال از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده؛ يا تعدى يعنى زياده‌روى كرده باشد؛ بايد عوض آن را بصاحبش بدهد و اگر كوتاهى نكرده و زياده‌روى هم ننموده، چيزى بر او واجب نيست.

مسئله 2583- اگر مالى را كه نشانه دارد و قيمت آن به 6/ 12 نخود نقره سكه‌دار مى‌رسد در جائى پيدا كند كه معلوم است بواسطه اعلان، صاحب آن پيدا نمى‌شود؛ ميتواند در روز اول آنرا از طرف صاحبش صدقه بدهد و چنانچه صاحبش پيدا شود و بصدقه دادن راضى نشود، بايد عوض آنرا باو بدهد و ثواب صدقه‌اى كه داده مال خود اوست.

مسئله 2584- اگر چيزى را پيدا كند و بخيال اينكه مال خود او است بردارد بعد بفهمد مال خودش نبوده، بايد تا يكسال اعلان نمايد و همچنين است اگر مثلا پاى خود را به گمشده‌اى بزند و آنرا از جاى خودش حركت دهد.

مسئله 2585- بايد موقع اعلان، جنس چيزى را كه پيدا كرده معين نمايد بنحويكه در نظر عرف صدق تعريف كند مثل اينكه بگويد: كتابى پيدا كرده‌ام يا لباسى، و اگر همينقدر بگويد: چيزى پيدا كرده‌ام كافى نيست.

مسئله 2586- اگر كسى چيزى را پيدا كند و ديگرى بگويد مال من است در صورتى بايد باو بدهد كه نشانه‌هاى آنرا بگويد. ولى لازم نيست نشانه‌هائى را كه بيشتر اوقات صاحب مال هم ملتفت آنها نيست بگويد.

مسئله 2587- اگر قيمت چيزى را كه پيدا كرده به 6/ 12 نخود نقره سكه‌دار برسد چنانچه اعلان نكند و در مسجد؛ يا جاى، ديگرى كه محّل اجتماع مردم است بگذارد و آن چيز از بين برود؛ يا ديگرى آن را بردارد، كسى كه آن را پيدا كرده ضامن است.

مسئله 2588- هرگاه چيزى پيدا كند كه اگر بماند فاسد ميشود، بايد قيمت آن را معين كند يا براى خودش بردارد و يا بديگرى بفروشد و پولش را براى صاحبش نگهدارد و احتياط لازم آنست كه اين كار با اذن حاكم شرع، يا وكيل او باشد،