مسئله 2516- اگر مرد بخواهد زن خود را كه بواسطه مرضى حيض نمى‌بيند طلاق دهد، بايد از وقتيكه با او نزديكى كرده تا سه ماه از جماع با او خوددارى نمايد و بعد او را طلاق دهد.

مسئله 2517- طلاق بايد بصيغه عربى صحيح خوانده شود و دو مرد عادل آنرا بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلا فاطمه باشد، بايد بگويد: زوجتى فاطمة طالق يعنى: زن من فاطمه رها است- و اگر ديگرى را وكيل كند، وكيل بايد بگويد: زوجة موكّلى فاطمة طالق.

مسئله 2518- زنى كه متعه شده، مثلا يكماهه يا يكساله او را عقد كرده‌اند طلاق ندارد و رها شدن او به اين است كه مدتش تمام شود يا مرد مدت را باو ببخشد باين ترتيب كه بگويد: مدت را بتو بخشيدم و شاهد گرفتن و پاك بودن زن از حيض لازم نيست.

عدّه طلاق‌

مسئله 2519- زنيكه نه سالش تمام نشده و زن يائسه عده ندارد، يعنى:

اگرچه شوهرش با او نزديكى كرده باشد، بعد از طلاق ميتواند فورا شوهر كند.

مسئله 2520- زنى كه نه سالش تمام شده و يائسه نيست اگر شوهرش با او نزديكى كند و طلاقش دهد، بعد از طلاق بايد عدّه نگهدارد يعنى: بعد از آنكه در پاكى طلاقش داد، و مقدارى هرچند كم باشد بعد از طلاق پاك بود بقدرى صبر كند كه دوبار حيض ببيند و پاك شود و همينكه حيض سوم را ديد عده او تمام ميشود و ميتواند شوهر كند ولى اگر بعد از عقد با او نزديكى نكرده باشد و طلاقش بدهد عده ندارد يعنى: ميتواند بعد از طلاق فورا شوهر كند.

مسئله 2521- زنى كه حيض نميبيند اگر در سن زنانى باشد كه حيض ميبينند، چنانچه شوهرش او را طلاق دهد، بايد بعد از طلاق سه ماه عده نگهدارد.

مسئله 2522- زنى كه عده او سه ماه است، اگر اول ماه طلاقش بدهند، بايد سه ماه هلالى يعنى: از موقعيكه ماه ديده ميشود تا سه ماه عده نگهدارد. و اگر در بين ماه طلاقش بدهند، بايد باقى ماه را با دو ماه بعد از آن و نيز كسرى ماه اول را از ماه چهارم‌