طلاق دهد ولى قبل از طلاق دوم با او معامله زن و شوهرى ننمايد.

سوم- آنكه مرد بواسطه غايب بودن نتواند بفهمد كه زن از خون حيض يا نفاس پاك است يا نه.

مسئله 2510- اگر زن را از خون حيض پاك بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود كه موقع طلاق در حال حيض بوده، طلاق باطل است و اگر او را در حيض بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود پاك بوده، طلاق صحيح است.

مسئله 2511- كسيكه ميداند زنش در حال حيض يا نفاس است، اگر غائب شود- مثلا مسافرت كند- و بخواهد او را طلاق دهد؛ بايد تا مدتى كه معمولا زن از حيض يا نفاس پاك ميشود صبر كند و بعد طلاق دهد.

مسئله 2512- اگر مردى كه غائب است بخواهد زن خود را طلاق دهد، چنانچه بتواند اطلاع پيدا كند كه زن او در حال حيض يا نفاس است يا نه، اگرچه اطلاع او از روى عادت حيض زن، يا نشانه‌هاى ديگرى باشد كه در شرع معين شده، بايد تا مدتى كه معمولا زنان از حيض يا نفاس پاك ميشوند صبر كند.

مسئله 2513- اگر با عيالش كه از خون حيض و نفاس پاك است نزديكى كند و بخواهد طلاقش دهد، بايد صبر كند تا دوباره حيض ببيند و پاك شود و همچنين اگر در حال حيض يا نفاس با او نزديكى كند نميتواند در پاكى بعد از آن حيض يا نفاس او را طلاق دهد اگرچه در آن پاكى با او نزديكى نكرده باشد ولى زنى را كه نه سالش تمام نشده، يا آبستن است، يا اينكه يائسه شده، اگر بعد از نزديكى طلاق دهند اشكال ندارد.

مسئله 2514- اگر با زنى كه از خون حيض و نفاس پاك است نزديكى كند و در همان پاكى طلاقش دهد، چنانچه بعد معلوم شود كه موقع طلاق آبستن بوده بنابر احتياط مستحب دوباره او را طلاق دهد.

مسئله 2515- اگر با زنى كه از خون حيض و نفاس پاك است نزديكى كند و مسافرت نمايد چنانچه بخواهد در سفر طلاقش دهد، بايد بقدرى كه زن معمولا بعد از آن پاكى خون مى‌بيند و دوباره پاك ميشود، صبر كند.