چنانچه ماليكه خمس و زكوة آن واجب شده، از بين نرفته باشد، بايد خمس يا زكوة را بدهند و بقيه مال او را به چيزهاى ديگرى كه بر او واجب است قسمت كنند و اگر ماليكه خمس و زكوة آن واجب شده؛ از بين رفته باشد مال او را بخمس و زكوة و قرض و نذر و مانند اينها قسمت نمايند مثلا اگر چهل تومان خمس بر او واجب است و بيست تومان بكسى بدهكار است و همه مال او سى تومان است، بايد بيست تومان بابت خمس و ده تومان به دين او بدهند.

مسئله 1998- كسيكه مشغول تحصيل علم است و اگر تحصيل نكند مى‌تواند براى معاش خود كسب كند، چنانچه تحصيل آن علم؛ واجب يا مستحب باشد، ميشود باو زكوة داد. بلكه با اشتغال بتحصيل علم مباح نيز دادن زكوة باو اشكال ندارد ولى احتياط براى اهل علم نگرفتن زكوة است مگر در صورتيكه از تحصيل مخارج عاجز باشند و لكن جايز است اشتغال بتحصيل علم هرچند باعث عجز از تحصيل نفقه بشود.

زكوة فطره‌

مسئله 1999- كسيكه موقع مغرب شب عيد فطر بالغ و عاقل و هشيار است و فقير و بنده كس ديگر نيست، بايد براى خودش و كسانيكه نان‌خور او هستند، هر نفرى يك صاع كه تقريبا سه كيلو است گندم يا جو يا خرما يا كشمش يا برنج يا ذرت و مانند اينها بمستحق بدهد و اگر پول يكى از اينها را هم بدهد كافى است.

مسئله 2000- كسيكه مخارج سال خود و عيالاتش را ندارد و كسبى هم ندارد كه بتواند مخارج سال خود و عيالاتش را بگذراند فقير است و دادن زكوة فطره بر او واجب نيست.

مسئله 2001- انسان بايد فطره كسانيرا كه موقع مغرب شب عيد فطر، نان خور او حساب ميشوند بدهد، كوچك باشند يا بزرگ، مسلمان باشند يا كافر، دادن خرج آنان بر او واجب باشد يا نه. در شهر خود او باشند يا در شهر ديگر.