مسئله 1961- زنيكه صيغه شده اگر فقير باشد، شوهرش و ديگران ميتوانند باو زكوة بدهند. ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط كند كه مخارج او را بدهد، يا بجهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتيكه بتواند مخارج آن زن را بدهد، نميشود بآن زن زكوة داد مگر آنكه مخارجش را شوهر ندهد هرچند از روى معصيت باشد.

مسئله 1962- زن ميتواند بشوهر فقير خود زكوة بدهد، اگرچه شوهر زكوة را صرف مخارج خود آن زن نمايد.

مسئله 1963- سيد نميتواند از غير سيد زكوة بگيرد ولى اگر خمس و ساير وجوهات كفايت مخارج او را از؟؟؟ و از گرفتن زكوة ناچار باشد؛ ميتواند از غير سيد زكوة بگيرد.

مسئله 1964- بكسيكه معلوم نيست سيد است يا نه، ميشود زكوة داد.

نيّت زكاة

مسئله 1965- انسان بايد زكوة را بقصد قربت- يعنى: براى انجام فرمان خداوند عالم- بدهد و در نيت معين كند كه آنچه را ميدهد زكوة مال است، يا زكوة فطره ولى اگر مثلا زكوة گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معين كند چيزى را كه ميدهد زكوة گندم است يا زكوة جو.

مسئله 1966- كسيكه زكوة چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكوة بدهد و نيت هيچ كدام آنها را نكند چنانچه چيزى را كه داده همجنس يكى از آنها باشد، زكوة همان جنس حساب ميشود. و اگر همجنس هيچ كدام آنها نباشد، بهمه آنها قسمت ميشود؛ پس كسيكه زكوة چهل گوسفند و زكوة پانزده مثقال طلا بر او واجب است؛ اگر مثلا يك گوسفند از بابت زكوة بدهد و نيت هيچ كدام آنها را نكند، زكوة گوسفند حساب ميشود ولى اگر مقدارى نقره بدهد به زكوتى كه براى گوسفند و طلا بدهكار است تقسيم ميشود.