رمضان ثابت ميشود، و سى روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن، اول ماه شوال ثابت ميشود.

پنجم- آنكه حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است.

مسئله 1740- اگر حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است، كسى هم كه تقليد او را نميكند، بايد بحكم او عمل نمايد. ولى كسيكه ميداند حاكم شرع اشتباه كرده نميتواند بحكم او عمل نمايد.

مسئله 1741- اول ماه با پيشگوئى منجمين ثابت نميشود ولى اگر انسان از گفته آنان يقين پيدا كند، بايد به آن عمل نمايد.

مسئله 1742- بلند بودن ماه يا دير غروب كردن آن، دليل نميشود كه شب پيش شب اول ماه بوده است.

مسئله 1743- اگر اول ماه رمضان براى كسى ثابت نشود و روزه نگيرد، چنانچه دو مرد عادل بگويند: شب پيش، ماه را ديده‌ايم، بايد روزه آن روز را قضا نمايد.

مسئله 1744- اگر در شهرى اول ماه ثابت شود، براى مردم شهر ديگر فايده ندارد، مگر آن دو شهر با هم نزديك باشند، يا انسان بداند كه افق آنها يكى است يا در شهرى كه ديده شده آفتاب زودتر از شهر خودش غروب كند.

مسئله 1745- اول ماه به (تلگرام) ثابت نميشود؛ مگر دو شهرى كه از يكى به ديگرى (تلگرام) كرده‌اند، نزديك يا هم افق باشند و انسان بداند كه (تلگرام) از روى حكم حاكم شرع يا شهادت دو مرد عادل بوده است.

مسئله 1746- روزى را كه انسان نميداند آخر رمضان است يا اول شوال، بايد روزه بگيرد. ولى اگر پيش از مغرب بفهمد كه اول شوال است بايد افطار كند.

مسئله 1747- اگر زندانى نتواند بماه رمضان يقين كند، بايد بگمان عمل نمايد. و اگر آن هم ممكن نباشد، هر ماهى را كه روزه بگيرد صحيح است. ولى بايد بعد از گذشتن يازده ماه از ماهى كه روزه گرفته، دوباره يك ماه روزه بگيرد.