دادند[1]. در كتاب گنجينه دانشمندان درباره اين سفر آمده است:

«آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه در سال 1344 به مكه مشرف شدند و بحمد اللّه در اين مسافرت با جديّت، طرز رفتار و مذاكرات ايشان مقدار زيادى در زمينه تقريب بين مسلمين پيشرفت شد و در انجام اين آرزوى بزرگ پيوسته كوشش نموده و مى‌نمايد[2].

ب) مسافرت به عتبات عاليات‌

آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه دو مرتبه توفيق تشرف به عتبات مقدسه ائمه عليهم السّلام در كشور عراق را پيدا كردند، اين دو سفر آثار خير فراوانى براى معظم له داشته است از جمله آنها عنايتى بوده كه ائمه عليهم السّلام نسبت به ايشان داشته‌اند، ايشان در نجف و كربلا خواب مى‌بيند كه موجب لطف از ناحيه حضرت عليه السّلام و امام حسين عليه السّلام قرار مى‌گيرند، در اين باره مى‌فرمايند:

«در سفر اولى كه به عراق داشتم وارد بر آقاى آقا سيد جمال شديم بعضى از شبها به خاطر اينكه براى ايشان مزاحمت نباشد خصوصا بلحاظ شب زنده دارى ايشان، لذا شبها به حجره آقاى شيخ على مشكوة سدهى در

[1]- همان، ص 90.

[2]- محمد شريف رازى، گنجينه دانشمندان، ج 2، تهران: اسلاميه، 1352، ص 36.