كربلا و زائران امام حسين عليه السّلام به هنگام گذر بر روى قبر من بنشيند[1]»

از ويژگيهاى مهم ايشان اهتمام به دو فريضه مهم امر به معروف و نهى از منكر بوده است و در برابر مظاهر فساد و گناه شجاعانه مى‌ايستاده، بنا به نقل آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه كه گهگاهى داستانهايى را از پدر محترم خود بيان مى‌كردند.

از جمله در روز چهارشنبه بيست و نهم ذى القعده 1403 ه ق در جلسه درس خارج «شهادات» مى‌فرمودند:

«حكايت مى‌شود از والد حقير كه در سفرى كه به قم مى‌آمده‌اند در راه به عده‌اى كه مشغول عيش و طرب و گناه بوده‌اند برخورد مى‌كنند و ايشان امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند و بالاخره حمله نموده و دستگاه لهو و معصيت آنان را مى‌شكنند و پاره مى‌كنند، آنان از ايشان احترام كرده، با آنكه ناراحت شده بودند جسارتى به ايشان نمى‌نمايند، ليكن به آقائى كه در معيت ايشان بوده و همراهى وى را مى‌نمود جسارت مى‌كنند و ميزنند[2]».

[1]- على كريمى جهرمى، پيشين، ص 14.

[2]- همان.