پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و اهل البيت عليهم السّلام و لعن بر دشمنان آنها را قرائت مى‌نمودند و معمولا در اواسط درس «يا اللّه» گفته، كه گويا از درون جانشان و اعماق قلبشان برمى‌خواست‌[1].

آيت اللّه ميرزا جعفر سبحانى كه خود افتخار شاگردى آن بزرگوار را داشته‌اند و در حال حاضر از علماء بزرگ و طراز اول در علم فلسفه و كلام و مشغول به تدريس خارج فقه و اصول هستند درباره استادشان چنين اظهار مى‌كنند: «ما كفايه را خدمت آقا مى‌خوانديم اما كفايه ايشان در حد يك درس خارج بود، ايشان در اين درس متعرض حواشى و مطالب بسيارى از علماء و محققين مى‌شدند» همچنين محقق دانشمند آقاى شيخ محمد واعظزاده خراسانى كه خود حدود 10 سال حضور فعال در كلاسهاى عمومى و خصوصى معظم له را داشته‌اند، در رابطه با دقت، اهتمام و تلاش ايشان به تدريس چنين مى‌گويد: «آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه بحث را دقيق و عميق ارائه مى‌دادند و هيچ مسئله‌اى را بدون كنجكاوى لازم رها نمى‌كردند[2].»

4- مرجعيت آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه‌

آيت اللّه العظمى گلپايگانى قدّس سرّه كه از سال 1355 ه ق بعد از رحلت‌

[1]- على كريمى جهرمى، پيشين، ص 64.

[2]- همان، ص 66.