[1] و در كتاب مناقب از جابر بن عبد اللَّه انصارى، روايتى است كه رسول اكرم 6 فرمود: دو هزار سال پيش از خلقت آسمان و زمين (با قلم قضا) بر درب بهشت نوشته شده بود: «محمد 6 رسول و پيامبر خدا است و على بن ابى طالب 7 برادر اوست».

[2] و از كتاب مناقب حديثى است كه پيامبر 6 فرمود: جبرئيل در حالى كه دو بالش را گسترده بود نزدم آمد، بر يكى از دو بالش نوشته بود: «خدايى جز خداى بى‌همتا نيست، محمّد پيامبر است» و بر بال ديگرش، اين جمله به چشم مى‌خورد: «خدايى جز خداى بى‌همتا نيست، على وصىّ و جانشين او مى‌باشد».

[3] و از مسند احمد ابن حنبل، از جابر نقل است كه گفت: رسول خدا 6 فرمود:

پيش از خلقت آسمان و زمين، بر درب بهشت، اين جمله نوشته شده بود: «محمد رسول خدا، على برادر رسول خدا مى‌باشد».

بخش چهارم در باره رواياتى است كه رسول خدا 6 فرموده است: من و على بن ابى طالب از يك نور نشأت گرفته‌ايم.

[4] صاحب مناقب، از سلمان بازگو نموده كه گفت: حبيبم مصطفى 6 فرمود: من و

[1]. مناقب، فصل چهاردهم، ص 88، كنز العمّال، ج 13، ص 138، شماره 36435( مترجم).

[2]. مناقب خوارزمى، فصل چهاردهم، ص 90، مقتل وى، در فصل چهارم، ج 1، ص 38، اين حديث با شماره 333 در صفحات بعد نقل خواهد شد، احقاق الحق، ج 4، ص 89 به نقل از خوارزمى.

[3]. در مسند احمد چنين حديثى نيافتم اما در مناقب احمد به شماره‌هاى 256 و 257 و 262، ص 186 وجود دارد؛ ج 7، ص 387؛ ذخائر العقبى، ص 66؛ رياض النضره، ج 2 ص 222؛ مجمع الزوائد به نقل از طبرانى، ج 9، ص 111؛ تاريخ دمشق، ج 1، ص 134، شماره‌هاى 162، 127 و 171 و ج 2، ص 356، شماره 865؛ كنز العمّال، ج 13، ص 138 شماره 3643؛ مناقب ابن مغازلى، ص 91؛ تذكرة الخواص ص 30.

[4]. مناقب خوارزمى، فصل چهاردهم، ص 88، در مقتل خوارزمى، ص 50 حديث را به اين نحو نقل نموده: تا اينكه اين نور، در صلب عبد المطلب قرار يافت، سپس از صلب وى خارج نموده و آن را دو قسمت كرد با يك قسمت در صلب عبد اللَّه ديگرى را در صلب ابى طالب قرار داد، پس ما دو تن از هم جدا نيستيم، على از من و من از على هستم، گوشت او گوشت من و خون او خون من است، هر كس او را دوست باشد پس با محبت خاص، به من او را دوست مى‌دارد و اگر كسى با على خصومت نمايد به دليل دشمنى خاصى است كه به من دارد.

اين روايت را ديگران هم نقل كرده‌اند مانند:

ينابيع الموده قندوزى، ص 10؛ كفاية الطالب گنجى، ص 215، باب 87؛ تذكرة الخواص سبط ابن جوزى، ص 50؛ الرياض النظره محب طبرى، ج 2، ص 108؛ فرائد السمطين حموينى، ج 1، ص 42؛ تاريخ ابن عساكر، ج 1، ص 151؛ لسان الميزان ابن حجر، ج 3، ص 229.