بحث ششم در باره بخشش و كرامت آن بزرگوار است‌

ترديدى نيست كه على 7 بعد از رسول اكرم 6 از همه مردم بخشنده‌تر، كريم‌تر و شريف‌تر بود، چرا كه عالى‌ترين درجات بخشش كه همپايه‌اى ندارد بذل جان است و او جان خويش را با خوابيدن در بستر رسول خدا 6 در ليلة المبيت سپر جان پيامبر 6 قرار داد.

[1] ابن أثير گويد: آيه مباركه: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ‌»[2]: «و از ميان مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‌فروشد.» در آن زمان كه رسول اكرم 6 از مكه به سوى مدينه رهسپار گرديد در باره‌

[1]. ابن أثير اين روايت را در أسد الغابة، ج 4، ص 25 با اين سند و اندك اختلافى نقل نموده است: احمد بن عثمان دزدارى به اسناد از ابو اسحاق احمد بن محمد بن ابراهيم ثعلبى نقل كرده است كه گفت: اين جريان را در بعضى كتب ديدم، سپس ماجرا را نقل و در پايان گويد: خداى متعال اين آيه را براى پيامبر 6 در حالى كه متوجه مدينه بود، در شأن على 7 نازل نمود؛ كشف الغمة، ج 1، ص 310.

[2]. بقره، 207.