دو ركعت نماز بگزار، و با زمينى كه در آن بودى وداع گو، و بر آن و اهل آن سلام كن، كه هر قطعه زمينى فرشتگانى دارد، و اگر مى‌توانى هيچ وقت غذا مخور مگر آنكه نخست صدقه دهى، و در حال سواره تا مى‌توانى قرآن بخوان، و تا مى‌توانى تسبيح گوى، و در حال فراغت دعا كن، و از اول تا آخر شب سير مكن، و در مسير حركت صدا بلند مكن و فرياد مزن.

بذل كردن توشه و جوانمردى در مسافرت‌

پيغمبر 6: از بزرگوارى اينست كه انسان چون بسفر ميرود توشه‌اش خوب و حلال باشد.

و حضرت زين العابدين چون بحج و عمره ميرفت، بهترين توشه‌ها را از بادام و قند و سويق و حلوا با خود بر ميداشت.

از امام صادق (ع): مروت نيست كه انسان نيك و بدى را كه در سفر مى‌بيند نقل كند.

از نبى اكرم 6: از شرافت انسان آنست كه چون بسفر ميرود، توشه خوب بردارد.