نيست.

(1) 7. على 7 در دعاى خود مى‌گفت: بار خدايا توفيق توكل را به من عطا كن و مرا موفق بدار از آنچه براى من مقدر مى‌شود راضى باشم و در برابرت تسليم گردم.

(2) 8. امام باقر 7 فرمود: ما دوست داريم كه با خويشاوندان و افراد خاندان و كارگزاران خود به خوشى زندگى كنيم و از خداوند بخواهيم كه ما را از نگرانيها و ناراحتيها مصون بدارد، اما هر گاه مصيبتى نازل شد و گرفتارى پيش آمد به مقدرات راضى مى‌شويم و صبر و شكيبائى پيشه مى‌كنيم.

(3) 9. موسى بن عمران سلام اللَّه عليه گفتند: بار خدايا به آنچه حكم كردى راضى هستم بزرگان را از دنيا مى‌برى و كودكان را وامى‌گذارى، خداوند فرمود:

مگر تو خوشنود نيستى كه من كودكان را روزى مى‌دهم و از آن‌ها سرپرستى مى‌كنم گفت: آرى تو بهترين سرپرست براى آنها مى‌باشى.

(4) 10. امام كاظم سلام اللَّه عليه فرمود: كسانى كه از خداوند غفلت مى‌كنند يا در روزى آنها تأخير مى‌شود ناراحت نباشند و خداوند را در مقدرات شكر كنند.

(5)

در مرگ‌

(6) 1. على 7 فرمود: اى مردم از خداوند بترسيد، خدائى كه هر گاه سخن بگوئيد مى‌شنود، هر گاه مطلبى را در نظر بگيريد مى‌داند از مرگ بترسيد، مرگى كه اگر از وى فرار كنيد شما را در مى‌يابد و اگر در منزل خود بنشينيد شما را فرا مى‌گيرد و اگر او را فراموش كنيد او شما را به ياد مى‌آورد.

(7) 2. روايت شده كه اسامه بن زيد كنيزى را به صد دينار خريد و قرار شد كه در يك ماه بهاى آن را بپردازد، اين خبر به اطلاع رسول خدا 6 رسيد فرمود:

شما از خريدارى اسامه بن زيد به مدت يك ماه تعجب نمى‌كنيد، اسامه بسيار آرزوى درازى دارد.