الْمُفْلِحُونَ.

(1) 18. امام باقر 7 فرمود: هر مؤمنى كه نزد او غيبت مؤمنى را بكنند و او از برادر مورد غيبت دفاع كند، خداوند در دنيا و آخرت از او دفاع مى‌كند و اگر از او دفاع ننمايد و در حالى كه قدرت داشت دفاع كند خداوند او را در دنيا و آخرت خواهد ترسانيد.

(2) 19. رسول خدا 6 فرمود: هر كس متعرض برادر مسلمان خود شود، گويا چهره‌اش را مخدوش ساخته است.

(3) 20. فرمود: مؤمن آينه مؤمن است و او بايد ناراحتى‌ها را از مؤمن برطرف سازد.

(4)

در آداب معاشرت‌

(5) 1. معاوية بن وهب گويد: خدمت حضرت صادق 7 عرض كردم چگونه بايد بين خود و هم‌فكران و نيز بين خود و مردم كه با ما هم عقيده نيستند رفت و آمد داشته باشيم؟ فرمود: اگر امانتى نزد شما گذاشتند اداء كنيد، اگر شهادتى از شما خواستند در شهادت شركت كنيد و عقيده خود را هر طور كه هست بگوئيد از بيماران آنها عيادت كرده و از جنازه آنها مشايعت كنيد.

(6) 2. فرمود: با هم‌فكران خود در مساجد آنها شركت داشته باشيد و براى آنها بخواهيد آنچه را براى خود مى‌خواهيد، آيا شما شرم نداريد از اينكه انتظار داريد همسايه شما به شما آسيبى نرساند و ليكن خودتان موجبات ناراحتى او را فراهم كنيد.

(7) 3. در تفسير آيه شريفه‌ إِنَّا نَراكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ‌ فرمود: هر گاه يكى خواست در مجلسى وارد شود به او جاى دهيد و به نيازمندان وام بدهيد و از ضعفا و درماندگان يارى كنيد و به كمك آنها بشتابيد.

(8) 4. امام صادق 7 فرمود: بپرهيزيد از اينكه نسبت به مؤمن بدى كنيد و بعد عذرخواهى نمائيد، زيرا مؤمن بدى نمى‌كند تا عذر بخواهد، و ليكن منافق‌