انسان خواهد دانست «همه چيز از همديگر حساب مى‌برند».

رقيب كيست؟

رقيب به معنى حافظ و مراقب است و گاهى به معنى منتظر مى‌باشد مثلا در آيه يك سوره نساء كه مى‌فرمايد:

إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلَيْكُمْ رَقِيباً «خداوند به شما حافظ و مراقب شماست» رقيب به معنى نگهبان و حافظ است و در آيه‌ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ‌. (منتظر بمانيد كه من هم با شما منتظرم) رقيب به معنى منتظر مى‌باشد.

شيخ طبرسى فرموده: رقبه (به كسر اول) و انتظار و مراقبت و محافظت نظير همند.

ولى شايد بتوان گفت معنى جامع اين لغت «محافظت» مى‌باشد.

چون آفريننده جهان خداست بهترين «رقيب» خود اوست و تنها اوست كه حتى سقوط برگ درختى را هم مى‌داند وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُها (انعام- 59) برگى از درخت فرو نمى‌افتد مگر به آن آگاه و داناست. اما اين خداى رقيب و نگهبان خاصيت مراقبت و محافظت را نيز در همه اشياء قرار داده لذا همه چيز مراقب همديگرند. مثلا اعضاء بدن انسان از موى سر تا ناخن پا همه يار و كمك يك ديگر و محافظ و مراقب همند و جهان نيز با همه وسعتش چون پيكر آدمى اعضاء به هم وابسته و به يك ديگر پيوسته دارد كه همه محافظ و مراقب هم مى‌باشند و از سنت الهى دقيقا پيروى‌