مبحث بيست و هشتم: در اين كه ياد كردن و نگاه كردن به على (ع)، عبادت است:

خوارزمى‌[1]- به نقل از عايشه روايت كرده كه گفته: پيامبر 6 فرموده است: ياد على عبادت است.

او با اسناد خود به معاذ بن جبل روايت مى‌كند كه گفته است: پيامبر 6 فرمود: نگاه كردن به چهره على (ع) عبادت است‌[2][3].

[1] مناقب خوارزمى/ 261، و مناقب ابن مغازلى/ 206، ح 243.

[2] مناقب ابن مغازلى/ 206، ح 244، و نظير آن در صفحه 208 همين مأخذ، ذيل حديث 247.

[3] جزرى در نهايه‌[ 4/ 155] در توضيح اين خبر مى‌گويد:

« در حديث عمران بن حصين آمده كه گفته است: پيامبر6 فرمود: نگاه كردن به چهره على( ع) عبادت است.» گفته شده معناى اين سخن آن است كه هر گاه على ظاهر شود مردم بگويند كه لا اله الّا اللَّه چه شريف است اين جوان! لا اله الّا اللَّه چه كريم است اين جوان! لا اله الّا اللَّه چه داناست اين جوان! لا اله الّا اللَّه چه دلاور است اى جوان! و ديدن او مردم را به اداى كلمه توحيد وامى‌دارد.» علّامه مجلسى در بحار الانوار 38/ 195 در پاسخ به او مى‌گويد:

« اين ناصبى مى‌خواهد منقبت على را نفى كند ولى چندين برابر آن را اثبات كرده است. انگيزه چنين كارى چيست؟ و اين كه محض نگريستن به حضرت( ع) عبادت است چه استبعادى دارد؟.».