موافق‌اند و پرهاى تير مساوى يك ديگرند.[1] و اگر مخالف ما گويد كه اگر اين امر متواتر بود- چنانچه شما مى‌گوئيد-، مى‌بايست كه ما را نيز علم به هم رسد و حال آنكه ما علم نداريم به آنچه شما مى‌گوئيد، جواب گوئيم كه خلافى نيست ميان ما و شما كه آن حضرت (ع) مخفى مدفون شده‌اند، و هر گاه چنين باشد اهل بيت آن حضرت بر آن حضرت داناتر خواهند بود از غير ايشان، و تواترى كه به ما رسيده است از اهل بيت رسيده است و ايشان ما را دلالت كرده‌اند بر اين امر و به سر انگشت بيان اشاره به سوى آن نموده‌اند.

و اگر چنان باشد كه مخالفان ما مى‌گويند كه درين موضع معهود آن حضرت مدفون نيست، ملامت به سوى ايشان راه مى‌يابد از جهت ديگر؛ زيرا كه اگر ايشان را اعتقاد اينست كه در قصر الاماره كوفه مدفونست يا در ساحت مسجد كوفه يا در بقيع يا در كرخ- كه محلّه‌اى از محلّات بغداد كهنه است-، هر آينه بر ايشان لازم خواهد بود كه آن حضرت را زيارت كنند در جميع اين اماكن يا در يكى از اينها؛ بلكه چون معلوم است كه جميع اين اقوال از يك شخص نيست بايست كه هر طايفه يكى ازين امكنه را كه مدفن آن حضرت دانند، آن حضرت را در آنجا زيارت كنند همچنان كه معروف كرخى و جنيد و سرى سقطى و ابو بكر شبلى و غير ايشان را زيارت مى‌كنند و حال آنكه نمى‌كنند، بلى، اگر ايشان از جماعتى مى‌بودند كه زيارت موتى را خوب نمى‌دانستند يا اعتقاد به فضل حضرت امير المؤمنين (ع) و علوّ مرتبه آن حضرت نمى‌داشتند، اين الزام بر ايشان نمى‌توانست كرد؛ و آنچه شما مى‌گوئيد چون متواتر باشد و حال آنكه كتابها مملوّ است از خلاف قول شما چنانچه قبل از اين ذكر كرديم؛ و اگر فرض كنيم كه از شخصى به تواتر خلاف قول ما به شما رسيده باشد ما قبول نخواهيم كرد؛ زيرا كه تواتر در اين باب افاده علم به صدور اين كلام از آن شخص مى‌كند و چون مناقض قولى است كه از ائمه : به ما رسيده است مردود است.

و باز مى‌گوئيم كه هر ميّتى اهل و خويشان او، در غالب اوقات اعلم مى‌باشند به‌

[1]. و اين مثلى است در ميان عرب مشهور كه در بيان مساوات دو امر با يك ديگر ايراد مى‌نمايند. منه.