حسين 7 هستيد و شيعه پدرش على 7 از قبل بوديد، امروز امام حسين 7 نياز به يارى شما دارد، اگر مى‌دانيد و اطمينان داريد كه او را يارى مى‌كنيد و با دشمنانش مى‌جنگيد، پشتيبانى خود را با ارسال نامه‌ها به اطّلاع او برسانيد، و اگر ترس سستى و بى‌همّتى داريد و انجام وظيفه در اين راه را در وجود خود نمى‌يابيد، آن بزرگوار را فريب ندهيد.

حاضران پس از اين سخنرانى، براى امام حسين 7 چنين نامه نوشتند:

«به نام خداوند بخشنده مهربان به سوى حسين پسر على امير مؤمنان 7 از جانب سليمان بن صرد خزاعى، مسيّب بن نجيّه‌[1] رفاعة بن شدّاد[2]، حبيب بن مظاهر[3] عبد اللَّه بن وائل‌[4] و ساير شيعيان از مؤمنان، سلام بر تو، اما بعد: حمد و سپاس خداوندى را كه دشمن تو و دشمن پيشين پدرت (معاويه) را در هم شكست، همان دشمن جبّار و پركينه جاهل و ستمگرى كه شؤون رهبرى اين امّت را غصب كرد، و اموال مردم را چپاول نمود، و با زور و قلدرى، بدون رضايت مردم، بر آنها سلطنت كرد، سپس نيكان مردم را كشت و بدان را باقى گذارد،

[1]. مسيّب بن نجيّه( يا نجبه) از تابعين و رئيس قوم خود، و از ياران على( ع) در جنگ جمل و نهروان و صفّين بود، سرانجام همراه سليمان بن صرد، به خونخواهى از خون حسين( ع) قيام كردند او كه پارساى شب و شير روز بود، در سال 65 به شهادت رسيد.

[2]. رفاعه از قاريان قرآن و شجاعان شيعه على( ع) از اهالى كوفه بود، در سال 66 به شهادت رسيد.

[3]. حبيب بن مظهّر اسدى از تابعين و فرماندهان شجاع و از ياران على( ع) در جنگهايش از ساكنان كوفه و از شيعيان على 7 بود، و در 75 سالگى در كربلا به شهادت رسيد.

[4]. از اصحاب على( ع) و شيعيان نزديك آن حضرت بود.( مترجم)