بجاست، و اندوه آن در سينه‌ام باقى مانده است، خواهش من از شما اين است كه نه با ما باشيد و نه بر ما.

در اين هنگام امام سجّاد 7 اين اشعار را خواند:

«عجبى نيست اگر حسين 7 (از روى ظلم) كشته شد، چرا كه پدرش على 7 كه از او برتر و گرامى‌تر بود كشته شد.

اى مردم كوفه! از آنچه كه بر حسين 7 وارد شد، شادمان نباشيد، چرا كه گناهى بزرگتر از هر گناه مرتكب شده‌ايد جانم به فداى آن حسينى كه در كنار نهر فرات كشته شد، كه كيفر آن كسانى كه او را كشتند و خوار شمردند، آتش دوزخ است.»

مجلس ابن زياد، و گفتگوى شديد زينب 3 با او

عبيد اللَّه بن زياد در قصر خود نشست و به همه مردم اجازه عمومى داد تا در مجلس او حاضر شوند، آنگاه سر بريده امام حسين 7 را آوردند، و در پيش روى او نهادند، سپس اهل بيت امام حسين 7 از بانوان و كودكان را وارد آن مجلس كردند حضرت زينب 3 به طور ناشناس وارد مجلس شد و در گوشه‌اى نشست، ابن زياد پرسيد: اين زن كيست؟