عباس 7 و برادرانش گفتند: به ما چه كار دارى؟

شمر گفت: «يا بنى اختى انتم آمنون ..، اى خواهرزاده‌هايم شما در امان هستيد، خود را همراه برادرتان حسين 7 به كشتن ندهيد، و به اطاعت امير مؤمنان يزيد بن معاويه درآييد.» حضرت عباس 7 به او چنين پاسخ داد:

تبّت يداك و لعن ما جئت به من امانك يا عدوّا للَّه، أ تأمرنا ان نترك اخانا و سيّدنا الحسين بن فاطمة، و ندخل في طاعة اللّعناء اولاد اللّعناء، دو دستهايت بريده باد! و بر آنچه از امان را آورده‌اى لعنت باد اى دشمن خدا، آيا به ما امر مى‌كنى برادرمان و آقايمان حسين 7 پسر فاطمه 3 را رها كنيم، و پيرو ملعونان و ملعون ملعون‌زادگان شويم؟

شمر در حالى كه خشمگين و سرافكنده بود، به سوى لشكرش بازگشت.

مهلت خواستن يك شب، و مهلت دادن دشمن‌

روز نهم محرّم بود، امام حسين 7 دريافت كه دشمنان در تعجيل جنگ حرص مى‌ورزند و محاصره را تنگتر مى‌كنند، و كمتر به پندها و اندرزها توجّه دارند، به حضرت عبّاس 7 فرمود:

ان استطعت ان تصرفهم عنّا في هذا اليوم فافعل لعلّنا نصلّى لربّنا في هذه اللّيلة، فانّه يعلم انّى احبّ الصّلاة له و تلاوة كتابه، اگر بتوانى امروز دشمنان را از جنگ با ما منصرف سازى اين كار را انجام ده، شايد امشب براى پروردگارمان نماز بخوانيم، چرا كه خدا مى‌داند من نماز براى او، و تلاوت آيات قرآنش را دوست دارم.

عبّاس 7 نزديك دشمن رفت و از آنها مهلت خواست.