ستايش بود، رنگ و بوى بدن و لباس معشوقه‌ها مضامين شعرى را تشكيل مى‌داد، با انقلاب إسلام، توجه به فقراء كمك به درماندگان و خدمات اجتماعى مورد توجه قرار گرفت.

شعرهاى امرؤ القيس، لبيد، عنتره و ديگران كه اطراف خانه خدا آويزان مى‌شد و همه در مسائل شهوترانى داد سخن داده بودند، با انقلاب إسلام فروريخته شد و خيلى سريع، دعبل، كميت و فرزدق‌ها در ميدان شعر با مضامين معنوى قد برافراشتند.

مقايسه اشعار قبل از إسلام و بعد از إسلام و نقش إسلام در تحول مطالب شعرى خود موضوع چند جلد كتاب است.

بارى در برابر آن مضامين شعرى، وظيفه معنوى كسانى كه طبع شعر داشتند روشن بود. به جنگ مطالب فاسد رفتن و مطالب صحيح را در قالب شعر عرضه- كردن و آنان را كه فقط با آهنگ و شعر سروكار دارند و غرق در مفاسداند اصلاح- كردن.

مبارزه عملى‌

پيامبر إسلام 6 كه در انقلاب خود پيروز شد و دين خود را در جريان رشد قرار داد تا بر تمام أديان بتدريج پيروز گردد[1] آداب، رسوم و غرائز را از طريق مشروع و صحيح حفظ كرد.

در قرآن چنين مى‌خوانيم: «طواف و نماز مشركان اطراف خانه خدا اين بود كه سوت مى‌كشيدند و كف مى‌زدند»[2].

و محمّد 6 طواف برهنه آنان را كنترل كرد و مردم را براى طواف كعبه‌

[1]- سوره توبه آيه 33 سوره فتح آيه 28 سوره صف آيه 9« ... وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ ...»*

[2]- سوره انفال آيه 35« ... وَ ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكاءً وَ تَصْدِيَةً ...»