237- اگر ديگران دنيا را چشيده‌اند من از آن خورده و آشاميده‌ام و شيرينى و عذاب آن را درك كرده‌ام.

238- دنيا را غير از گول، حسرت، پوچى همانند سرابى كه در بيابانهاى بى‌آب و علف آشكار مى‌گردد نيافتم.

239- دنيا مردارى گنديده و تغيير يافته است، بر اطراف آن سگها گرد آمده و هدف آنان بلعيدن مردار است.

240- اگر از دنيا كناره‌گيرى كنى تسليم دنياطلبان هستى (هركدام تو را براى نفع خود بسوى نفع خويش مى‌كشانند) و اگر بفكر سود خود باشى سگهاى دنيا به مبارزه با تو برمى‌خيزند.

241- كارهاى اضافى (نسبت به أمور دنيا) را كنار بگذار، زيرا براى فردى كه پرهيزكار است اين روش حرام است.

242- راه رفتن نبايد خودخواهانه باشد، زيرا بزودى خاك همين زمين تو را در آغوش مى‌گيرد.

243- خوشا بحال كسى كه كنج خانه خود بنشيند و درهاى خانه‌اش را محكم ببندد و پرده‌هاى خود را آويزان گرداند.