186- او بر نادانى مى‌افزايد و من بر حوصله. روش «عود»[1] را پيش مى‌گيرم كه هرچه در آتش بيشتر بسوزد، عطرش زيادتر مى‌گردد.

امر به چشم‌پوشى از بدرفتارى‌
187- عيب‌هاى برادر دينى خود را بپوشان و انحراف او را علنى مگردان.

188- در برابر ظلم نادان (تا آنجا كه ممكن است) صبر كن و كارهاى بزرگ او را به روزگار واگذار نما.

189- از روى بزرگوارى پاسخ را ناديده بگير و (انتقام) از ستمگر را به حسابگرش (خدا) واگذار كن.

شكايت از دوستان منافق‌
190- همانند روزى كه گذشت، وفاى دوستان رفته است و مردم يا حيله مى‌زنند يا خدعه.

191- دوستى و يكرنگى را بصورت ظاهر اعلام مى‌دارند، اما قلبهاى آنان از عقرب كينه انباشته است.

[1]- عود چوب‌هاى مخصوصى است كه از هند مى‌آورند و آن را روشن مى‌كنند، دودش بوى خوب مى‌دهد.