علامت أرباب كمال‌
1805- از ترس لغزيدن مراقب خويش است، زيرا لغزش هرچه باشد دليلى است بر ضرر او.

1806- اطراف لباس خود را بالا مى‌گيرد و جمع مى‌كند تا با كسى برخورد نكند و قلبش را متوجه نيكوكارى و پرهيزكارى مى‌سازد در نتيجه به آسايش و امان دست مى‌يابد.

1807- از عوامل نادانى و فخرفروشى بخاطر عفت و پاكى كه دارد پرهيز مى‌كند در نتيجه چشم مردم از احترام و عظمت وى سرشار است.

1808- روح پاك خود را هرچند از همتى كه دارد زير بار انحراف نمى‌رود اما آن را از كارهاى ناشايسته بازداشته و به كارهاى عالى و بلند وامى‌دارد.

1809- آنگاه كه نادان و كودك عصبانى مى‌شوند مى‌بينى كه حليم و باوقار است و خود را حفظ مى‌كند و راهنمائى مى‌نمايد.

1810- حلم ميانسالان را همراه قاطعيت عاقلان و دورانديشان دارد درعين‌حال وقتى او را نگاه كنى، آدمى فراموش‌كار مى‌شمارى.

1811- طراوت آب و زلالى آن در صورتش مى‌درخشد در نتيجه آبروى او خوب و جالب است.

1812- در برابر حوادث روزگار و مشكلات آن بردبار و اسرار نهان خود را كتمان مى‌سازد و با همه مدارا مى‌كند.

1813- همتى دارد كه فوق تمام همت‌هاست گويا همت او ماه شب چهاردهم‌