توضيح: همان طورى كه امام 7 اشاره مى‌كند اين نقش‌ها نشانه‌هائى از اوصاف خداست و كسى كه به ياد نام خدا باشد از معصيت و گناه پرهيز مى‌كند و همين است مقدمه‌اى براى نجات از خيلى از حوادث.

با توجه باين نكته اين كلمات و مشابه آن خودبخود نقشى در زندگى ندارند، بلكه توجه به آنها كه نشانه‌اى از مبدأ غيب است زمينه‌اى است براى توجه به خدا و پرهيز از انحراف و همين است هدف از همراه داشتن دعا و قرآن.

بنابراين اگر دعا و قرآن همراه ما باشد و به خدا توجه نداشته باشيم و از كج‌روى بازنگرديم يك نوع بى‌احترامى به قرآن كرده‌ايم و بجاى اينكه قرآن حامى و حافظ ما باشد موجب فلاكت و بدبختى ما مى‌گردد.

با اين بيان درعين اينكه قرآن همراه داريم ضربه هم مى‌خوريم در اين صورت ضربه را نبايد بحساب قرآن بگذاريم، همان طورى كه پيروزى را نبايد بحساب خود قرآن بگذاريم، بلكه خداى عزيز است كه پشتوانه تمام كارهاست.

درك حقيقت خدا مشكل است‌
1460- شخص نمى‌تواند كيفيت و چگونگى خود را درك كند، چگونه ممكن است قديم بودن خداى جبار را درك نمايد؟!

1461- او كسى است كه موجودات را بدون الگو خلق كرده چگونه ممكن است انسانى كه جديدا بدست او ساخته شده بتواند او را درك نمايد؟!