نهى از گدائى كردن و آبرو ريختن‌
1244- كسى كه آبروى خود را با درخواست مى‌ريزد اگرچه با خواهش كردن به آرزوى خود برسد، باز عوض آبروئى را كه ريخته بدست نياورده است.

1245- هرگاه درخواست را با بخشش در ترازو بگذارى كفه‌ى درخواست پائين مى‌ماند و عطا هرچه بوده بالا قرار مى‌گيرد.

1246- هرگاه ناگزير شدى آبروى خود را براى درخواست بريزى، آبرو را پيش بزرگوار و با شخصيت بريز و از او خواهش كن.

1247- زيرا شخص بزرگوار وقتى به تو وعده داد، آن را به آسانى و بدون زحمت به تو عنايت مى‌كند.

تلخ‌ترين كارها
1248- چند قرن مردم را آزمايش كردم، بدتر از كسى كه بمال فخر بفروشد موضوعى نديدم.[1]

1249- حوادث بزرگ را بررسى كردم، هولناك و سخت‌تر از دشمنى شخصيتها باهم نيافتم.

1250- تلخى تمام چيزها را چشيدم، تلخ‌تر از طعم درخواست، نچشيدم.

[1]- قرن در فارسى به يك‌صد سال گفته مى‌شود ولى در عربى درعين اينكه به همين معنى مى‌آيد به معناى مطلق زمان، ملت و طائفه هم مى‌آيد و منظور امام( ع) معناهاى آخر است، شرح حال ملت‌ها را كه در زمان‌هاى گذشته زيسته‌اند و يا خود ديده است بررسى نموده.