آن صبح كه خلق كاذبش مىخوانند
هرگز نرسد از او به آفاق فروغ
1215- اگر علم داشته باشى و عاقل نباشى مثل كسى هستى كه كفش دارد و پا ندارد.
1216- اگر عقل دارى و عالم نيستى مثل كسى هستى كه پا دارد اما كفش ندارد.
1217- توجه داشته باش كه إنسان غلاف عقل خود مىباشد و آنگاه كه شمشير نباشد، غلاف خالى، فائده ندارد.
چه خوش است عقل و دانش باهم
كز هر دو شود روشن و صافى عالم
در انجمنى كه نام تمييز زنند
ممتاز به عقل و علم باشد آدم
ترغيب به تحصيل علم 1218- اگر اين علم با آرزو كردن بدست مىآمد در روى تمام زمين يك نادان يافت نمىشد.
1219- كوشش كن، بىحالى مكن، غافل مباش، زيرا پشيمانى در آخرت مخصوص كسى است كه در انجام وظيفه كوتاهى كرده باشد.
گر أهل دلى ترك هوس بايد كرد
مرغ دل خويش در قفس بايد كرد
توحيد به آرزو ميسر نشود
هر كام كه دارى همه پس بايد كرد