ستايش امام 7 از لشكريان خود 1103- قوم من به هنگام درگير شدن جنگ (تن‌به‌تن) سينه‌هاى خود را راه عبور نيزه‌ها قرار مى‌دهند و پيش مى‌تازند.

1104- براى حمله به دشمن زره‌ها را روى قلب‌ها پوشيده‌اند، (بدون وحشت بقلب دشمن مى‌زنند.)

از حرص پرهيز كن‌
1105- فكر كن كه دنيا تسليم تو است، مگر مرگ گريبانت را نمى‌گيرد؟! 1106- تو كه از دنيا به اندازه‌ى سايه علامت فرسخ (كه در راهها نصب مى‌كنند) بيشتر نمى‌خواهى، با دنيائى كه جمع مى‌كنى مى‌خواهى چه كنى؟

آمادگى براى مرگ‌
1107- كمر خود را براى مرگ محكم ببند كه مرگ تو را ملاقات خواهد كرد.

1108- آنگاه كه مرگ به ديدارت آمد از آن وحشت مكن.