مىگذارم، زيرا قريش خيانت كردند و حيله زدند (و نتيجه خيانت ذلت است.)
ديديم جماعتى به ايمان درست
بودى همه را حديث و پيمان درست
امروز چنان است كه در روى زمين
بسيار عزيز است مسلمان درست
792- اگر زنده ماندم نه گروه در نظر مىگيرم و نه طرفدار مذهبى انتخاب مىكنم زيرا قريش خيانتكاراند.
793- با من بيعت كردند و به پيمان خود وفا نكردند و آنگاه كه بمن حيله زدند مكر را در ميان دشمنان اجرا كردند.
794- در آتش شعلهورى آشكارا به جنگ با من پرداختند. حادثهاى كه نه أبو بكر با آن برخورد داشت نه عمر.
آن يار كهن كه بود با من هم عهد
امروز به قصد خون من دارد جهد
آرى چه توان كرد كه در يك زنبور
آميختهاند زهر قاتل با شهد
اظهار ناراحتى از قتل طلحه و زبير 795- خدايا شكايت بزرگ و كوچك را پيش تو مىآورم. شكايت جمعيتى را كه نور چشمم را ضعيف كردند به تو عرضه مىكنم.
796- از فرزندان طائفه مضر براى كوبيدن قبيله مضر بهره گرفتم[1] بينى خود را بريدم و طائفه خويش را بقتل رسانيدم.
[1]- منظور امام( ع) اين است كه عرب و قريش، عليه عرب و قريش وارد جنگ جمل شد و آنچه كشته شد همه اعضاى جبهه إسلام و اعضاى بدن امام( ع) بودند.